Над помнікам савецкаму салдату,
Аднекуль з бессмяротнай вышыні –
Як праведны прысуд адвеку катам,
Данінай часу незаменным стратам
Гучыць, гучыць хвалюючым набатам
Напеў уратаванай цішыні.
Тых вызначальных дзён жывая памяць
Павінна да нашчадкаў перайсці –
Яна душу Зямлі няспынна раніць,
Не здрадзіць веры ў праўду і не зманіць.
Вытокам існавання мірных раніц
Дае натхненне спраўджвацца ў жыцці.
Помочь сайту
Поздравления
