МНЕ НЕ ТРЭБА СВЕТУ - ДОСЫЦЬ БЕЛАРУСІ!

МНЕ НЕ ТРЭБА СВЕТУ – ДОСЫЦЬ БЕЛАРУСI.

 /У.Караткевичу/

Мне не трэба свету – досыць Беларусi,

дзе я  нарадзiуся, дзе цяпер жыву, 
 

iмем беларуса шчыра ганаруся

i  матуляй роднай

Беларусь заву. 

Цiха  лягуць словы – iх  нашэпча вецер,

iх нашэпчуць травы  на  сiвых лугах,

дзе гуляюць конi, як малыя дзецi,

i плыве у паветры

яблык спелы  пах.

Над духмянай грэчкай завiхаюць  пчолы

i стаiць над збожжам клопат дабрынi.

Як бы  мне хацелася, как заужды вясёлы

смех гучау у  краiне

хвояк  i ялiн.

Як бы мне хацелася, как  ганьба чужая

нас не гнала у безлiч лiха i  маны,

каб мацнела вера у велiч  свайго края

i гучалi у храмах

чыстыя званы. 
 

I шукаць  не трэба  iншага  прытулку.

Водарам  кахання я за усiх пральюся

над Айчынай мiлай, любаю матуляй.

Мне не трэба свету –

досыць Беларусi.