Аднойчы ты прачнешся зранку,
Убачыш сонечны прамень,
Пачнеш у вершах маляванку
Пра свой апошнi новы дзень.
Нальеш сабе у кубак кавы,
Пачнеш з глыткамi разважаць,
Як свецiць сонейка ласкава
I што патрэбна маляваць.
Напiшаш штосьцi пра надвор'е -
"Суметы падаюць з галiн...",
А права каханага - нiколi,
Як быццам, ен i не аддзiн.
Затым, закрэслiш на паперы
Зiмовых водарау' слупок
I зноу' пачнеш пiсаць з надзеяй
Свой новы радасны радок.
Да донца знiшчыш кабак кавы
I зноу' гарачага нальеш,
I зноу' напiшаш верш цiкавы
Пра вецер той, што у' гаю свеж.
А калi нос заплюшчыць вочы,
Убачыш ты у' салодкiм сне,
Як написала верш аднойчы
I прысвяцiла слуп зiме.
[Скрыть]
Регистрационный номер 0264251 выдан для произведения:
Аднойчы ты прачнешся зранку,
Убачыш сонечны прамень,
Пачнеш у вершах маляванку
Пра свой апошнi новы дзень.
Нальеш сабе у кубак кавы,
Пачнеш з глыткамi разважаць,
Як свецiць сонейка ласкава
I што патрэбна маляваць.
Напiшаш штосьцi пра надвор'е -
"Суметы падаюць з галiн...",
А права каханага - нiколi,