Ад шашы неўздалёку,
У бок сцяжыня бяжыць,
Там за лесам i рэчкай ,
Цiха веска стаiць.
Пакасiлiся хаты,
I абсыпаўся тын,
А на беразе мокне,
Ушчэнт разбураны млын.
I спытаў я ў вескi,
Ты мне праўду скажы,
Што так цiха стаiш ты,
Неўздалёк ад шашы?
Што схiлiла ты хаты,
Што абсыпаўся тын?
I чаму разбурыўся,
Тут на беразе млын?
Адмаўчалася веска,
Ей няма што сказаць,
Толькi птушкi ўвырай,
Зноў на небе ляцяць.
© Copyright: Серов Егор Михайлович, 2013
Свидетельство о публикации №113012609106
Помочь сайту
Поздравления
