КОЛЬКА Я закаханая, ды толькі Сказаць пра гэта не магу, А як убачу свайго Кольку, За ім услед хутчэй бягу. За табой услед бягу, Я твая Марыся! Без цябе жыць не магу, Колька, азірніся, За табой услед бягу, Я твая Марыся! Без цябе жыць не магу, Колька, ажаніся!. Я закаханая, вось гора! На што мне дадзена яно? Сяброўкі замуж пойдуць скора, А я кажу сабе адно. Стукну зноў абцасамі Каля тваёй хаты! Хай я з прыбамбасамі, Але род багаты. Я закаханая,мне сорак , Гады ляцяць, як матылі, Казала праўдачку Хадора: "Узрост даволі малады". Мой узрост шчэ малады, Хай душа спявае, Весялюся я заўжды, Слёз ніхто не знае. Я закаханая, ды толькі Сплылі гадочкі, як вада, А ў майго міленькага, Колькі, Ніжэй каленяў барада. Вясна дзівіла, чаравала, Спявала песні на дварэ, А сэрцайка - кахаць жадала, Спявачку старасць не бярэ!
|