Любіў Мікола правы бераг рэчкі,
Віры рачныя дужа шанаваў
І ў марах, лежачы на цёплай печцы,
Ён рыбіну вялізную зпаймаў!
Зпаймаць Гусцёрку, гэта не праблема,
Сілкі зрабіць, у рацэ зпаймаць Русалку?
Улоў касмічны, - мір увесь заскача,
Чаму б і не зпаймаць, рыбалю змалку!
Прачнуўся хлопча, бок прыпек на печы,
Прыпаў да квасу, і сілкі зхімічыў.
Няптун на майцы зірыць маляўнічы,
У Яшкі, кума капялюш пазычыў.
Пакрочыў важна, з вудаю па вёсцы,
Мікола, не цяльпух, а фрэнт дарослы,
І зловіць “рыбіну”, а то малойцы,
Зпаймаюць Цюльку, ды яшчэ на вёслах…
Не ловіцца Русалка! - Бач, капрыза!
Не ведае дзяўчо, цярпення мала.
Дык ведай! Усё не робіцца адразу,
Такіх, як я, бадай не сустракала!
Зпаймалась рыбка, Квецень - Краснапёрка,
Рачных глубін царыца прыгажуня,
Прывабіла яго, як любая сяброўка,
Яго суседка, аднагодка Дуня,
-Паслухай хлопча, я з Русалкай сустракалася,
Адпусціш, і патрапіць у сілок твой новы…
Як бачна, рыбіна не простая зпаймалася,
Бо гутарку вядзе на чалавечай мове.
Не доўга думаў у дрымоце хлопча,
І адпусціў на волю рыбу прыгажуню…
Прыдумаў добра, калі сом заквокча,
Русалка можа на прынады клюне.
Сябры прыкмецілі, - з Міколам штосці,
Няўжо кахае, бо заўжды прыбраны,
Пытаюць у яго, ён кажа, - Госці!
Змяніўшы майку, на сюртук падраны.
Хто косіць сена, разбівае шчэбень,
Дамы будуе у брыгадзе моладзь,
А ён, - камп,юцер мне патрэбен,
Цыган казаў, што не паможа брэдзень!
Але ж, ён сам на ім рабіць не здольны,
Ісці патрэбна к дзеду Міканору,
Ён песні ведае русальныя законы,
І безумоўна водныя прасторы…
Разгледзіў дзед яго пытлівым вокам,
І не пытаючы, назваў яго хваробу,
-Каханне незвычайнае ў цябе пад бокам,
Глыбока ў вірах. не знойдзеш ты зазнобу.
Дапамагу табе, Русалка будзе побач,
Калі кахаеш, то песняй любай зазывай,
Яна пачуе голас твой, як роспач,
Свой зов - каханне сэрцам адчувай.
Ты словы знойдзеш, зведаеш якія, -
Каханне свет, пітво касмічных чар,
Ці зможаш ты прыняць пакуты незямныя
І думкі аб карысці захаваць у яр.
Адну яе у думках, марах адшукаеш,
Душа і сэрца, бачу, у цябе баліць,
Купала, памажы, ты шчасця ўсім жадаеш,
Каханне моцнае да ранку не згарыць.
Шукай яе хутчэй, не ведай хлопча сна,
Жыццё, як рэчка, ты знадзі той востраў,
На востраве цябе чакае доўгі час яна,
Яна ў палоне задуменных монстраў.
Дзядок стаміўся, і раптам знік у маліне,
Стаяў Мікола , шкроб патыліцу, не дзіва,
У сумненні разважаў, ішлі гадзіны
І першы раз запеў з настроем сарамліва.
********
Каціла Тройца па зямлі з размахам,
Вясёлкі на рацэ, у палетках ззялі,
Паіла наваколле васільковым пахам
Лагодна кветкі рыбаку ківалі.
Тры дні выходзіць, ля віроў спявае,
Заве плён шчасця ад душы з запалам,
Сілкі русальныя ў надзеі правярае
А сэрца поўніцца ад болі і адчаю.
Аднойчы ён схапіў яе амаль за хвост,
Здабыча ў сетцы ўсё на дно цягнула,
Мікола падмінаў, што сілы, сетку, трос,
Зпаймаў русалку у думках мільганула.
Не, - сом вялізны, вось яно няпасце,
Шпурляў Міколу і цягнуў яго ў ваду.
Ён змог, утаймаваў і выцег, сваё шчасце,
Яго рыбалка ўскалыхнула грамаду.
На вёсцы ён герой. стаіць і ўздыхае,
Ў арцель пазвалі хлопцы – рыбакі,
Па вёскам ля ракі ён птушкаю лятае,
Пытаў што снажуць пра Русалку старыкі.
Русалку не знайшоў, вось гэта драма!
Суседку не пабачыў, над жыццём смяецца,
Купіў з маторам лодку, і па рэчцы рана
Ляцеў, як чорт, - гурт думаў разаб,ецца.,
Арцель пакінуў, ловіць, памяшаўся,
Купіў камп,юцер, сеткай лавіў рыбу
І вось аднойчы браканьер папаўся, -
З казённай рыбай, сабе на патрэбу,
*******
Жыццё Міколы не акінуць проста вокам,
Камерцыя, даляры, кірмашы, пакупнікі,
Усё патрэбнае знаходзіцца пад бокам,
Пасля гарэлкі не гараць каласнікі.
Але, яго душэны стан сумленне нудзіць,
А з ёй і Краснапёрка прыгажуня нежыць:-
Шукай дзяўчыну, - грошы чалавека губяць,
З кім застанешся, ад цябе залежыць!
Свае сумненні адганяў Мікола шпарка
Упэўнены ў сябе ляцеў насустрач шчасцю,
Але ў каханні, як заўжды, мяшала чарка,
То страх мяшаў, і зноў ў душы напасце.
Дзе грошы дзеліся і маладосць, - за гаем,
Ў гадах піруе па начам без сна і ладу,
А вось Русалку не знайшоў, назваўшы раем,
Жыццём шчаслівым адплаціць за здраду.
А шчасце было побач у час Купалля,
Ён ціха задрамаў каля рачной лагодзі,
У сне. Ці не? Хтось абняў яго ласкава,
Бывае так і ў казцы, і ў прыродзе.
Мікола бачыў на вадзе, як у лістэрку,
Дзяўчыну, у купальніку каля сябе ў вадзе,
Збянтэжаны у промнях, ён лаваў усмешку,
Суседку не пазнаў, - Русалка, быць бядзе..
Яна раптоўна знікла, каля яго яе абутак,
Як сведка зіхацеў на дрэве побач,
Мікола сонную выяву маляваў, а смутак
Крычаў,- Яна была, і зноў рачная круча.
Намёк. Дзявочы тапак, - першае спатканне,
Пачуцці, нібы птушкі, хлопца акрыялі,
Ды не нядоўга, споведзь, пакаянне
У малюнках, вершах множылі выданні.
*******
Мікола багацеў, па свету шмат бадзяўся,
Дняпра гектары два узяў ў арэнду,
І гаспадыню ў дом к сабе знайсці стараўся,
Не выйшла, не зжылося, - не дзяцей, ні брэнду.
Навошта у маім жыцці каханая Русалка,
Старэшых не пачуў, а людзі праўду кажуць,
Закінуў вуду на рацэ і акуліўшы чарку,
-Камусці павязе, хай ад кахання плачуць.
Заснуў Мікола , - прытаміўся бедалага,
І сніць Русалку, над вадой схіліўся,
Пачулася гамонка, будзе ўсё неблага,
Гзй! Плотка - Краснапёрка адгукніся!
І нібы ў казцы, Плотка – Краснапёрка
Зрабіла над вадой дугу ў палёце,
І на камыш, як чалавек, прылегла, як вавёрка,
Глядзіць вачыма, і пайшла гамонка.
-Навошта зваў, былы мой сябра, недарэка,
Чаго ў жыцці надводным не хапае?
Зрабіў свой дабрабыт, то справа чалавека,
Русалку не зпаймаў, жаданне час свой мае.
У гэты момант Мікалай прачнуўся,
-З якой нягоды, што я тут знайшоў?
Зпаймаў шкарпэтак, сваёй долі усмінуўся,
Без рыбы у садку хутчэй дамоў пайшоў.
Ля дома раптам пра суседку успомніў
І што казала пра яе там рыбка залатая,
Адкрыўшы браму, Мікола не утойміў,-
Улоў і справа – мая вотчына худая.
-Прынёс твой тапак. Ганна усміхнулася,
-Заходзь у дом, калі з дабром и ласкай!
Жыву адна, з табою жыць хацела…
Шкарпэтак мой, майго віна закваска.
Эх, дурань, дурань, ведала , што прыйдзеш,
Не адбалела у мяне к табе каханне…
Маўчы, калі мужык, і розум носіш!
Спугнеш галубку… Знікне і каханне…
Любіў Мікола правы бераг рэчкі
Віры рыбальныя ён дужа шанаваў
І з Ганнай любай лежачы на печы
Русалкай ў гонар Ганну называў!
Помочь сайту
Поздравления
